Zwód w lewo, piruet w prawo, teraz w lewo z osłonięciem na plecy... Tempo, które narzucili przeciwnicy było wyjątkowo duże, lecz widać było, iż nie pobierali oni żadnych nauk szermierczych, łuczniczych, czy innego rodzaju sztuk walki.
-Najpierw trzeba zająć się słabszymi - pomyślał Yasutsuna spoglądając kontem oka na dzieciaka z nożami oraz grupkę rabusi, którzy przygotowywali się do oddania salwy z łuku co było naprawdę lekkomyślne, iż wszyscy naraz strzelali w to samo miejsce. Byli to zapewne nowi rekruci, podczas gdy "weterani" zajmowali się walką z Kadą, lub ruszyli aby już rabować posiadłość - Nie... Miała rację, że sam artefakt nie da mi zwycięstwa... - pomyślał Yasu przypominając sobie jak druzgocącą porażkę poniósł z rąk błękitno włosej kobiety z cesarstwa Xia, która na dodatek wyśmiała jego zdolności posługiwania się artefaktem - przynajmniej dopóki nie poznam jego słabości i mocnych stron... - pomyślał wykonując zwinny unik przed pionowym cięciem jednego z mieczy sporego faceta, który postanowił o zatrzymać, aby już po chwili zostać zmuszonym do ponownego cofnięcia się, przez drugi miecz nadchodzący poziomo.
-Nie uciekaj tak, bo przypominasz tresowaną małpkę! - zaśmiał się facet ruszając do przodu, na co blondyn odpowiedział prostym pchnięciem, po którym momentalnie nastąpił unik z piruetu, tak że otarł się o ostrze przeciwnika wykonując półobrót, a gdy był przy jego ręce ciął ją głęboko przez sam mięsień, po czym ruszył biegiem w stronę łuczników - SZLAG!!! - zaklął facet chwytając się za rękę z której lała się krew - Zatrzymajcie go!!! Na co czekasz Furtz?!!! - krzyknął w stronę dzieciaka z nożami.
-NIE KRZYCZ NA MNIE!!! - wrzasnął dzieciak rzucając nożami w biegu, tak, że Yasu po raz kolejny został zmuszony do spowolnienia.
-Cholera! -zaklął pod nosem Yasu, którego plan legł w gruzach, gdyż jak wiadomo łucznicy są najsłabiej wyszkolonymi w zwarciu oddziałami, a ci nawet nie posiadali do tego broni.
-Zauważyłem, że coś tam możesz potrafić, ale teraz przegiąłeś... - powiedział facet z dwoma mieczami obwiązując rękę jakąś szmatą i mocno zaciskając przy użyciu zębów i drugiej ręki - możesz mnie ranić, ale po to żeby zabić mnie, ale nie moją rodzinę!
-Heh... Każdy ma metody - uśmiechnął się Yasutsuna zdając sobie sprawę, że ta sama sztuczka nigdy nie działa dwa razy, więc lepiej nawet nie próbować, gdyż jego przeciwnik wygląda na twardego.



Dwa ciosy wykonane jednym mieczem nadleciały wyjątkowo szybko najpierw z pionu, aby później wyruszyć na górne lewo. Masa mężczyzny nie służyła tylko pokazowi. Był naprawdę silny i zadziwiająco szybki jak na swoje rozmiary. Kolejny cios wyruszył znad głowy próbując wbić się w głowę Yasu, lecz ten wykonał swój unik w piruecie, co pozwoliło mu zobaczyć w porę, iż Furtz rzuca w jego kierunku nożami dzięki czemu nadarzył z kolejnym unikiem, lecz gdy ujrzał celujących do niego łuczników i rabusia ruszającego z mieczem...
-Uaa... - Yasu próbując odskoczyć w tył stracił równowagę po czym wylądował na ziemi cudem unikając cięcia, które miało pozbawić, go głowy, lecz jego lewe ramie zostało przebite jedną ze strzał - Gha... - jęknął blondyn zrywając się z ziemi jak najszybciej mógł i zdając sobie sprawę, że przeciwników jest zbyt wielu. Nawet jeśli dałby radę pokonać 3-4 to reszta zabije go w odwecie - muszę coś zrobić... - zaczał się zastanawiać Yasu wycofując się raz po raz, gdy nagle zdał sobie sprawę, że znaleźli się tuż pod dworem który mieli bronić - Znajdźcie mnie w środku!!! - zawołał Yasu wbiegając do budynku - PRZYPOMINAM, ŻE GŁĘBOKO RANIŁEM WASZEGO KUMPLA!!! -dodał, aby na pewno za nim poszli zamiast ruszyć hurtem na jego towarzyszkę.
-Furtz i ja pójdziemy za nim, a reszta nich sprawdzi co z Kokoro - martwi mnie ta Viera - powiedział mężczyzna, którego ramię zostało zranione przez Yasutsunę.



-Hu, hu... - Yasu dysząc dobiegł do skarbca w którym grasowali już rabusie - niby mieliśmy chronić ten dom, ale trochę sporo ich... - pomyślał zastanawiając się co robić dalej - a może by tak...



-CO TU SIĘ DZIEJE!!!-wrzasnął wysoki mężczyzna wbiegając do skarbca widząc jak jego towarzysze z niego uciekają jeden po drugim.
-Nic takiego... Po prostu władca CAŁEGO ŚWIATA postanowił uratować dzień! - zawołał Yasu stojąc piętro wyżej i rzucając w dół róznego rozmiaru i kształtu butelkami do których były powsadzane szmaty które przypalał lampą która stała na stoliku obok.
-ZAJMIJCIE SIĘ NIM!!!- Wrzasnął facet
-Przejście na górne piętro jest zablokowane... Nie możemy otworzyć drzwi, bo je czymś zablokował...
-Szlag... Sam się tym zajmę! Furtz!



-A już liczyłem, że się poddacie... - rzucił Yasu gdy zobaczył faceta który dostał się na górę przez okno - Ale podziwiam zapał! - dodał widząc wściekłość faceta - Ja do 18 nie miałem... - nim Yasu zdołał skończyć żelazo przemówiło.
Już po chwili Yasutsuna zdał sobie sprawę, że walka w tym miejscu nie jest dla niego najlepszym pomysłem, gdyż korytarz był wąski, a ataki 2 przeciwników mogły sprowokować go do przypadkowego wyskoczenia prosto w płomienie. Musiał jak najszybciej pozbyć się Furtza, który był prawdziwym wrzodem na tyłku.
-Mam cię!!! -ucieszył się Yasu gdy dał radę dostać się do dzieciaka.




-Skończyłem - powiedział wychodząc z posesji Yasu bezuczuciowym tonem, a na jego koszuli była krew, po czym zerwał się do biegu, gdzie Kada walczyła z Kokoro, by rzucić pomiędzy dwie dziewczyny zapaloną butelkę - Jeśli ten kraj ma upaść to tylko po to, aby się odrodzić jako lepsze miejsce! - krzyknął chwytając Kokoro i zabierając ją razem z Furtzem i ranionym w rękę mężczyznom, a droga ich ucieczki jeszcze przez chwile osłaniana była przez płomienie tak, aby Kada nie mogła ich ścigać.

-To już 10 lat.- Powiedział siwowłosy chłopak odziany w białą koszulę i długi rozpięty czarny płaszcz, słowa które wypowiedział skierowane były do kobiety o długich srebrnych włosach z tył upiętych w kuc, sięgający aż do kolan, jej oczy były krwisto czerwone, a karnacja wyjątkowo jasno blada, miała na sobie długi czarny skórzany płaszcz, lecz pomimo dłuższej chwili milczenia która oznaczała iż chłopak oczekuje odpowiedzi nie było odezwu.-Przestań gapić się na nocne niebo, i odezwij się w końcu!-podniósł głos zdenerwowany chłopak.
-Niebo jest o wiele ciekawsze od twoich humorków Genzai.-Stwierdziła spokojnie kobieta nie patrząc na chłopaka.
-Kuh...-Chłopak zacisnął zęby z poirytowania.-Jeśli zabrałaś mnie 10 lat temu, to czemu nagle tylko mówisz "niedługo"?-Spytał zdenerwowany z wyrzutami w jej kierunku.- Jestem gotowy Jiāngshī.
-Nawet jeśli ty jesteś gotowy, to scena nie jest gotowa.-Powiedziała kobieta podnosząc się z miejsca i odwracając w jego kierunku.- Poza tym kiedy mowie niedługo nie mówię że nie możesz iść i zginąć jak chcesz, ludzie podobno mogą sami decydować o własnym losie.-Powiedziała podchodząc do niego.-tak jak twój ojciec zadecydował że zginie chroniąc rodzinę zamiast uciec samemu.-wyszeptała chłopakowi ostatnie słowa na ucho, przez co na jego twarzy pojawił się grymas wściekłości, upokorzenia i winy.
-Nie musisz mi tego mówić, dobrze o tym wiem.-Powiedział odchodząc wściekły.
-Gdzie idziesz?-spytała kobieta.
-Być gotowym.-powiedział chłopak.
-Twój syn jest podobny do ciebie.-zaśmiała się kobieta spoglądając znów w niebo, gdy chłopak odszedł tak iż nie mógł jej usłyszeć.- Ma zbyt dobre serce, ciekawe czy to go zgubi? Jak myślisz?


-MIELIŚCIE POJMAĆ, ZABIĆ, WYPATROSZYĆ, CZY COKOLWIEK TAM INNEGO CHCECIE BYLE BY TYLKO POZBYĆ SIĘ RABUSI, A JEDNO Z WAS DO NICH DOŁĄCZA?!!!-Wrzeszczał dowódca gdy dowiedział się co stało się w nocy.
-Yasutsuna to idiota, ale aż taki głupi żeby dołączyć do bandy oprychów być nie może.-Stwierdziła Kada siedząc spokojnie przy śniadaniu.
-A co jeśli to zrobi? Będziemy mieli przeciwko siebie kolejnego posiadacza artefaktu.-zaczęli szeptać żołnierze którzy przyszli z wściekłym dowódcom.
-Słyszałaś co jeśli to zrobi?! Co wtedy zrobisz, tez do nich dołączysz?-Spytał żołnierz.
-Głupie pytanie.-stwierdziła Kada na co żołnierze przygotowali się do walki.- jeśli stanie przeciwko mnie, po prostu go zabiję, a teraz ide się umyć, przepraszam.-Powiedziała Kada, przesuwając 2 żołnierzy by móc przejść do łazienki.

-Już rano?-Spytał sam siebie Genzai przecierając oczy gdy obudziły go promienie słońca wpadające przez okno pokoju hotelowego w którym nocował.
-Mmmmm, jeszcze tylko chwilę.-chłopak usłyszał kobiecy głos po czym poczuł jak jego właścicielka przytula sie do niego.-Zgaś to światło.-rozkazała śpiącym tonem.
-Zaraz co ja wczoraj robiłem?-Spytał sam siebie chłopak bojąc się spojrzeć z kim śpi.
-Kazałam ci coś zrobić, prawda?-spytała ponownie kobieta, podnosząc się tak że ten ujrzał Jiāngshī której ciało okrywała jedynie kołdra, która zaczęła się z niej zsuwać.
-Co ty tu robisz?! Przecież wynajęłaś sobie osobny pokój?!-wręcz krzyknął chlopak, lecz po chwili zdał sobie sprawę ze boi się usłyszeć odpowiedzi.
-Tęskniłam.-powiedziała tonem smutnej niewinnej dziewczyny, tak by że teraz to on był tym złym.-I nie powinieneś tak się zachowywać w kierunku kobiety z którą spędziłeś noc.-powiedziała, a jej ton wskazywał na to że wyraźnie sobie z niego tylko żartuje.- rozczaruję cie, nie lobię dzieciaków.-Powiedziała widząc jak Genzai zrobił się cały czerwony na twarzy, nie wiadomo czy ze wstydu, czy zakłopotania.-Ale lobię coś co posiadasz.-Wyszeptała mu na ucho uwodzącym tonem gdy przycisnęła się do niego, po czym skierowała się do jego szyi, i powiedziała-Smacznego.-gryząc młodzieńca.
-Musisz robić to w ten sposób?-spytał chłopak gdy jedli razem śniadanie.
-Wolisz żebym po prostu gryzła?-spytała kobieta.
-Nooo. Nie, ale czuję się jak bym był twoją zabawką.-Zaczął narzekać chłopak.-Musisz robić to akurat mi?
-Ty smakujesz najlepiej.-odpowiedziała krótko kobieta.-Zresztą skąd wiesz czy nie robię tego z innymi?-spytała odchodząc od stołu.
-Nie robisz! Nie robisz, prawda?! Powiedz że nie robisz!-Zawołał chłopak zrywając się i biegnąc za kobietą.



-Nie zaatakowali od kilku dni, może dali sobie spokój?
-Może skoro zdobyli nowy artefakt przenieśli się do bogatszego miasta?
-Przestraszyli się Viera to normalne.-zażartował żołnierz gdy rozmawiał z towarzyszami o tym czemu banda złodziei nagle przestała rabować.
-A może po prostu się przygotowują, zamiast upijać się i lenić?-Spytała Kada która przyszła zobaczyć się z dowódcą.

-Czego ode mnie chcesz?-Spytała Kada wchodząc do gabinetu.
-Chciałem wiedzieć dlaczego nie zmyłaś się z miasta skoro wszyscy mówią że banda tych rzezimieszków się rozpadła, albo przeniosła.
-Viera zawsze kończą zadanie.-wyjaśniła Kada.
-W takim razie możesz o nim zapomnieć, bo ten łajdak uciekł z tom bandą.-spytał dowódca.
-Oni jeszcze się zjawia i to niedługo.-Powiedziała Kada spoglądając przez okno.- A ty powinieneś zapędzić ludzi do treningu i roboty zamiast alkoholu, i zabaw.

-Sprawię, że brat Yu będzie ze mnie dumny i przyniosę chlubę całej rodzinie! - cieszył się Shen trenując na pokładzie statku, podczas gdy słońce pięknie świeciło tak, że aż chciało by się wyjść na dwór i zdrzemnąć na jakimś hamaku. On jednak takie dni spędzał na ciężkich treningach z najlepszymi nauczycielami, których otrzymał dzięki swojemu statusowi i pieniądzom matki, która jest cesarzową - Poznam pole bitwy i zdobędę siłę!
-SMOK!!! TO SMOK!!! - rozległ się krzyk gdy jakiś cień leniwie przeleciał nad statkiem.
-To tylko chmura... To przecież statek zbudowany w cesarstwie Xia, więc jest wyjątkowo szybki, a smoki na morzu? Chyba tylko morskie... Nie znajdziesz tu smoków na niebie - zaczął uspokajać marynarza jakiś żołnierz siedząc koło beczki z rumem.
-Nie słyszałeś nigdy o Intonerach?
-Ta. Słyszałem. bajki, którymi stare baby straszą dzieci, żeby nie poszły służyć ojczyźnie. A teraz nie ma... Ty... Chmury nie zawracają co nie?
-Nie, A co?
-To leć pod pokład wołać wszystkich żołnierzy - powiedział mężczyzna wstając, gdyż "chmura" zawróciła i zaczęła zbliżać się do statku z wielką prędkością - biegnij pod pokład książę - wrzasnął w stronę Shena
-Sam powiedziałeś, że to bajki! - odparł Shen, choć nie wiedział nawet o czym rozmawiają, lecz już po chwili tuż nad statkiem przeleciał wielki biały smok. Cały pokryty był śnieżnobiałymi, lśniącymi łuskami, a na jego łapach znajdowały się wielkie, ostre pazury, które za jednym zamachem mogłyby zabić nawet najtwardszego wojownika. W jego ogromnej paszczy znajdowały się wielkie ostre kły, które jak zdawało się mężczyznom tylko czekały, aby ich przeżuć, bo przecież służyły do zabijania ludzi, bo jak wiadomo, smoki nie żywią się zieleniną, czy zającami, lecz ludźmi i im podobnymi gatunkami.
-WSZYSCY ZA BURTĘ!!! -wrzasnął żołnierz, któremu nagle odeszła odwaga, gdy zobaczył te bestię z bliska.
-Osłaniam odwrót! - krzyknął Shen wystawiając włócznię, lecz nim zdarzył doskoczyć do drzwi, obok, których stał żołnierz ze smoka zeskoczyła jakaś szczupła osoba.
Miała długie, srebrne włosy, które z tylu uwiązane czarną kokardą sięgały jej nieco poza pas, podczas gdy z przodu były krótsze. Jej skóra była jasno biała i niczym nieskalana. Ubrana była cała na biało nie licząc czarnej stalowej rękawicy od zbroi płytowej na lewej ręce, oraz kilku pasów, które zapewne miały służyć ozdobie. W jej prawej ręce znajdowało się połączenie miecza jednoręcznego i chakramu. Broń ta była w barwach bieli i czerni, oraz posiadała bogate zdobienia.
-INTONER!!! - krzyknął mężczyzna sięgając do pasa, aby wyciągnąć miecz, lecz nim to zrobił ostrze kobiety przecięło tętnice tak, że krew bryzgnęła i zalała pokład, jej broń, oraz ją. Nie minęła nawet chwila, a dziewczyna wbiegła pod pokład.
-WRACAJ!!! - wrzasnął za nią Shen, który zrozumiał, iż kobieta jest kimś wyjątkowym i jeśli dostarczy jej głowę swemu bratu ten będzie z niego dumny bardziej niż gdyby zabił samą straż przyboczną króla gilgamesha, gdyż ci są przecież zwykłymi ludźmi, a tak kobieta dosiada smoka, więc przy dobrym obrocie spraw uda mu się i zdobyć smoka.


-Bogini... - wyszeptał Shen gdy zobaczył piękną twarz dziewczyny, która zabiła kolejnego rzołnieża, a jej styl walki choć brutalny był zarazem piękny i malowniczy. Jej piękna twarz, delikatne ciało, oraz białe ubrania sprawiały wrażenia jakby naprawdę była boginią która zstąpiła na ziemię, lecz gdy krew pokrywała teraz biel w którą była odziana, oraz jej twarz wydawała się bardziej córką wojny niż delikatną boginią którą mogła by być codziennie - NIE POZWOLĘ !!! - krzyknął po chwili Shen zdając sobie sprawę, iż kobieta morduje jego rodaków, nie pozwalając im walczyć z nią w więcej niż 2 v 1 z powodu ciasnych korytarzy i pomieszczeń. Shen ruszył szarżując przez korytarz i zapędzając ją do pokoju, gdzie mógł w miarę wygodnie manewrować swą włócznią. Wykonał 2 szybkie pchnięcia, po których spróbował uderzyć kobietę tyłem drzewca, a gdy tylko to zrobił wykonał poziomy obrót włócznią dookoła siebie co miało dać mu "nietykalność". niestety przeliczył się, gdyż nim obrót dotarł do kobiety ta chwyciła go swą lewą ręką za krtań, podczas gdy ostrze wbiło się głęboko w jego rękę. jej uchwyt okazał się wyjątkowo silny i niemożliwy wręcz do wyswobodzenia. Może było to winą jego słabości, a może siły kobiety. Shen stawiał na to pierwszy, gdyż dziewczyna nie wyglądała na zbyt wielkiego mocarza, choć jak wiadomo wygląd może zmylić.
-Dlaczego... - Spytał patrząc w jej prawe oko o barwie czerwonej róży. Nie wiedział czemu, lecz z lewego wystawał jej jakiś kwiat. Może była to jakaś ozdoba, a może jaś rytuał samookaleczenia, który przechodzili wszyscy w jej kraju... Ważne dla niego było, iż ta kobieta choć tak piękna zabiła tylu ludzi.
-Wyglądasz na zdrowego i silnego - odpowiedziała przechodząc po całym jego ciele wzrokiem.
-O czym...
-jeśli chcesz żyć nie opieraj się - odparła kobieta ciągnąc go do smoka - Trzymaj go mocno - poleciła bestii, gdy ta ścisnęła biednego Shena w swej łapie, a kobieta wróciła pod pokład, aby po chwili wyjść stamtąd z zapasami.




-Myślałem, że jesteś boginią, a ty jesteś zwykłym piratem!!! - wrzasnął przywiązany do drzewa Shen, gdy kobieta przeglądała zrabowane zapasy.
-oj.. oj... Jesteś taki nieczuły... - rozległ się głęboki męski głos.
-Kto?
-To ja - rozległ się głos a smok wydyszał niewielki płomień z nozdrzy dając znak.
-TY MÓWISZ?!!!
-Zdziwiony? Jestem istotą myślącą - odparł biały smok, aby po chwili dodać - wracając do tematu: spójrz na nas... Co nam zostało? Możemy już tylko szukać One Park...
-Kh...Kh... BUAHAHAHAHA- Shen wybuchnął śmiechem, aby po chwili powiedzieć - też się pisze. Zawsze chciałem zdobyć One Park!
-Nie masz wyboru - powiedziała Zero - Należysz do mnie, więc albo zrobisz co ci każe, albo zginiesz - dodała przysuwając się i zrzucając z siebie swój płaszcz.

-Co mam zrobić? - zasanawiał się Yasutsuna siedząc przy zgaszonej świecy, tak aby nikt nie wiedział, że już wrócił - Mogę im powiedzieć po tym, że Kada wciąż obstaje przy swoim, aby pozostawali w martwym punkcie, lub okłamać ich co zaowocuje zwykłą rzezią... - Chłopak starał się dostrzec swoje odbicie w lustrze, lecz zdawał sobie sprawę iż w tych ciemnościach było to niemożliwe - SZLAG!!! - pomyślał wściekły uderzając ręką w ścianę - Dlaczego... Dlaczego nie mogę być taki jak Tsumibito... On nie musiał by się wachać...
-Więc już wróciłeś? - rozległ się za nim kobiecy głos
-Ja... ee... Pewnie...
-I jak? - spytała Kokoro
-Co mam powiedzieć - zaczął się zastanawiać Yasutsuna, który nie spodziewał się, że będzie musiał udzielić odpowiedzi jeszcze tej nocy - Sparawa załatwiona! - wypalił nagle.
-Nie wiem jak to zrobiłeś, ale w porządku... Pójde pomówić z innymi.
-A nie wolała byś zostać ze mną? - spytał uwodzicielskim tonem yasu szybko zagradzając jej drogę, a widząc jej minę usunął się z drogi, aby po chwili dodać - zaczekaj... muszę ci coś powiedzieć...
-Nie przekonałeś Viera?
-Nie...
-Wiedziałam... W takim razie nie ma mowy o...
-To nie to... Chodzi mi o to, że... ja... - tutaj Yasu zaczął wyjątkowo głośno kaszleć tak, że nie dała się usłyszeć co powiedział.
-Powtórz, bo przez ten kaszel nie dało się usłyszeć.
-Ja... *ponowny atak kaszlu*
-Jak nie mówisz to sobie idę.
-Podziwiam was pasuje? Podziwiam!!!
-Hę? - zdziwiła się Kokoro nagłym wyznaniem które całkowicie nie miało sensu i było niezwiązane z rozmową.
-Bo widzisz... Pomimo, że stoicie w miejscu to przynajmniej wysyneliście łeb ze skorupy... Gdyby nie dług zaciągnięty u Viera i groźba zostania niewolnikiem dalej płaszczyłbym się przed dwójką żałosnych facetów, którzy płacili mi grosze i mnie prawie codziennie mnie poniżali... To jeden z powodów dla których postanowiłem wam pomóc...
-Jeśli liczysz, że takie słówka coś zmienią...
-Nie... i uwierz mi, że jeszcze niedawno wolałbym zmienić ten kraj nie poświęcając ani jednego życia: biedaka, czy bogacza, a nawet konia, lub gołębia... Tylko nie potrafię ścierpieć władcy, który tak traktuje poddanych... To nieuchronnie prowadzi do upadku kraju... Krwawego i bezsensownego... Jeśli ktoś nie powie głośno tego co myśli...
-Słowa nic nie wskórają i oboje o tym wiemy.
-Właśnie dlatego zaproponowałem moje rozwiązanie... Możesz się ze mną nie zgadzać, możesz mnie podejrzewać o wiele rzeczy, nie lubić we mnie jeszcze większej liczby rzeczy, ale chyba wiesz, że nie chciałbym śmierci wszystkich tych ludzi...
-Jeśli zajmiesz się Viera rozmyślę twój plan. To była, jest i będzie moja odpowiedź.

-Widzę że bardzo sie nudzisz.-stwierdziła Jiāngshī widząc Genzaia który z nudów nie wiedział co ma z sobą począć.
-A co mam robić? Widzę już dno sakwy gdy do niej zagladam, a ty ciagle tylko mowisz że "jeszcze nie nadeszła pora".-stwierdził oburzony chłopak.
-Więc sie ucieszysz, bo znalazłam ci zajęcie na którym zarobisz.-powiedziała dziewczyna machając kilkoma kartkami pamieru.
-Co to takiego?-Spytał siwowłosy chłopak zrywając sie i wyrywając kobiecie kartki.
-Listy gończe.-wyjaśnła kobieta.-Jest ich całkiem sporo więc bedziesz miał co robić, nie uwarzasz?-spytała kobieta.
-Wiesz ile może zając mi szukanie chodźby jednego z nich? Predzej umrę z głodu.-Stwierdził Genzai.
-Kilku pierwszych napewno nie znajduję sie daleko, bo listy są świerze.-stwierdziła kobieta pokazując 3 kartki na których znajdowały sie twarze 3 merzczyzn.
-Dezerterzy co?-spytał sam siebie chłopak czytajac dokładniej informację na listach gończych.-Więc chyba powinnismy sie pospieszyć.


-Jesteśmy juz bezpieczni.-Powiedział wysoki mężczyzna o ciemnej karnacji czarnych, prostych włosach średniej długości spływających mu do ramion, oraz oczach tej samej barwy, jego zapewne drogie ubrania były teraz brudne, poplamione od krwi i poszarpane, co wskazywało na to iż ich posidacz wiele przeszedł uciekajac.
-W tym tępie jutro przekroczymy granice!-ucieszył sie jego towarzysz, który w przeciwieństwie do niego posidał krótkie jasne włosy, oraz zielone oczy.
-Tak wtedy bedziemy bawic się i pic do upadłego!-zasmiał sie trzeci towarzysz który był kompletnie łysy, a kolor jego oczu był brązowy, a dokładniej mówiąc prawego, gdyż z powodu bandazu na lewym mozna przypuszczać iż stracił je. Ubrania zarówno blondyna jak i łysego męzczyzny nawet w tym stanie mozna było oszacować na tańsze od ich czarnowłosego kompana, co mogło by wskazywać na to iż był on jeszcze nie tak dawno ich dowódcą.
-Jak sie zastanwie, to żal mi sie robi tych idiotów którzy postanowili dalej walczyć na wojnie zamiast uciec jak my.-zasmiał sie czarnowłosy.
-Świeta racja Ahmed!-Zawolali razem jego kompani.
-Do jutra jeszcze cholerny Generale!-zaczoł nasmiewać się z armii Ahmed.
-Tak jest!!!-Zawłali jego towazysze śmiejąc sie przy tym, po czym nastała chwila ciszy, i cala trójka parskneła głosnym śmiechem.
-Ale serio Ali, Kun, co macie zamiar robić jak miniemy granicę?-spytał czarnowłosy męzczyzna z powazną miną.
-Hmmmm, pierwsze co zrobie to zabiore was na dziwki.-zasmiał się blondyn.
-Pytałem powarznie Ali.
-A ja mowie powarznie, jedyne co bede robił to bawił sie zyciem. Bede pił, chodzil na dziwki, bawił się, i jesli trzeba to pływał w długach.-wyjasnił swój plan śmiejac sie blondyn.
-A ty Kun?
-Ja? Ja chyba załoze rozinę, i znajdę spokojną uczciwa pacę.-stwierdził łysol.-A ty co będziesz robił, spytali oboje zaciekawieni.
-ja zamiaeszkam obok Kuna, i bede patrzył jak sie dziwi czemu jego syn jest tak podobny do mnie.-wyjasnił swój plan czarnooki mezczyzna, na co cała trójka znów zaczeła sie smiać.

-Hej ktoś nadjezdża, co robimy?-Spytał Ali ktory miał wypatrywać zagrozenia podczas gdy jego toarzysze mieli odpocząć.-Ukrywamy sie czy walczymy?
-Ilu ich jest?-Spytał Zrywając sie Ahmed.
-2.
-Z tyloma damy sobie rade, przygotujcie sie!-rozkazał towarzyszom biorac miecz do reki.

-Miałaś racje że tu ich znajdziemy.-stwierdził Genzai widząc 3 mężczyzn czekających na niego oraz Jiāngshī.
-Znudziła mnie juz wojna i zabijanie, wiec dam wam szanse ujsc z zyciem.-powiedział Ahmed gdy tylko dwojka podjechała do 3 dezerterów.- Zostawicie konie i zawrócicie, a nikomu nic sie nie stanie.- dokończył chcac zakonczyć sprawę szybko, i bez wysliłku.
-przyklęknij żebym pozbawił sie głowy od razu, by zaoszczędzić, czasu i cierpienia.-Stwierdził Genzai schodząc z konia.
-Tylko pamietaj że sam wybrałes taki los.- ostrzegł Ahmed przygotowojąc sie do walki.
-pomogę ci.-powiedział Ali chcąc wyciagnąc broń lecz Ahmed go zatrzymał.
-To dzieciak, nie marnuj sił, zajme sie nim sam, przeznacz je na cos lepszego.-powiedział wskazując podbródkiem na Jiāngshī która własnie zsiadła z konia i odeszła do tył by usiąść w spokoju opierając sie o kamien.-Wybacz mały, ale czeka na mnie wolność, powiedział Ahmed ruszając do przodu z prostym pionowym cieciem, które zostało z łatwością unikniete przez młodzieńca, który nie dobył jeszcze swej broni.-Myslisz że to wszystko?!-zawolał dezerter wykonując kopnięcie w podprudek przeciwnika, które spodłowało dosłownie o milimetr, nastepnie Ahmed zręcznie "wyskoczył"(uzył miecza wbitego w ziemię by się wypchnac rekoma) by kopnąć pzreciwnika w głowę od góry, lecz i ten cios nie trafił, gdyz młodzieniec lekko odskoczył do tył, przeciwnik jednak nie miał zamiaru na tym zakończyć, gdyż nastepnym atakiem zamierzał podciac siwowłosego, który był non stop atakowany lecz w ostatniej chwili zdołał robić unik przed ciosem przeciwnika.
-Przestań się tak kręcić do cholery!-wściekł się ahmed gdy po raz kolejny nie zdołał trafić Geznaia.-Spróbuj chociaż walczyć zamiast ociekać, albo daj się zabić!-rozkazał zdenerwowany atakując młodzieńca tak by przeciąć go wpół.-Mam go!-pomyslał Ahmed gdy zdawało się iż jego broń zaraz sięgnie ciała młodzieńca, lecz rozległ się wtedy odgłos uderzenia o stal.-W końcu masz zamiar walczyć?-Spytał czarnowłosy widząc katanę która zablokowała jego miecz, po czym odskoczył by sam po raz pierwszy w tej walce o włos uniknąć śmierci przed drugą kataną. Tym razem to młodszy wojownik ruszył do ataku, wykonując proste poziome cięcie jedną ze swych katan, które z łatwością zostało zablokowane przez Ahmeda, lecz z drugiej strony już atakowała druga katana.
-Za kogo nie masz?!-zawołał Ahmed kopiąc Genzaia w klatkę piersiową odpychając go, a samemu przy tym lądując na ziemi, tak iż uniknął ataku przeciwnika, po czym szybko dźwignął się z powrotem na nogi i samemu zaatakował, wykonując kilka ciąć mieczem które uzupełniał kopnięciami i uderzeniami pięścią, by nie dać przeciwnikowi szansy na kontratak.
-Dzieciak dobrze się trzyma.-Stwierdził Kun siadając koło Jiāngshī.-Słuchaj wiem że mój kumpel zabije twojego towarzysza, ale nie bierz tego do siebie, może po wszystkim my razem?-spytał, lecz odzewu nie było.- Możesz udawać niedostępną, ale kiedy rozchylisz już nogi o innym nie pomyślisz.-stwierdził patrząc jak siwowłosy po raz kolejny unika ataku przeciwnika.
-Denerwujesz mnie, wiesz?-Spytał Ahmed.- Marnujesz talent powinieneś tańczyć w balecie.-zaśmiał się z chłopaka gdy ten odskoczył z gracją przed jego pchnięciem robiąc przy tym piruet.- Gdyby nie to że jesteśmy na środku pustkowia kupił bym ci baletki i rabek!-zawołał ruszając do przodu podobnie do Genzaia, tak iż miecze obu przeciwników zbiły się i siłowali sie przez chwilę z widoczna przewagą Ahmeda, mężczyzna nie miał jednak na tyle dużej przewagi by wygrać tego starcia, więc postanowił zrezygnować by nie marnować sił, i wycofał się nieco, po czym przyjął postawę obronną.
-Dobrze tańczysz, ale czy atakujesz tak samo?!-zawołał naśmiewając się z chłopaka, lecz ten po prostu ruszył do przodu pewnie trzymając miecze i atakując, lecz gdy tylko zbliżył się na zasięg ataku swego przeciwnika z wielka prędkością uderzył w niego miecz Ahmeda tak iż chłopak musiał użyć dwóch katan by zablokować ten cios, po czym wyskoczył w górę przetaczając się w bok, po czym zaatakował przeciwnika.-Nieźle!-Pochwalił go Ahmed blokując kolejne uderzenie po czym samemu wyprowadzając poziome cięcie, które zostało uniknięte, tempo jakiego nabierała walka było coraz większe, a nawet najmniejszy błąd mógł kosztować życie zarówno jednego jak i drugiego wojownika.-mam cię- pomyślał Ahmed lekko się uśmiechając gdy Genzai przeskoczył nad jego kopnięciem, po czym czarnowłosy skierował swój miecz w miejsce gdzie miał wylądować chłopak, lecz ten lądując wbił w ziemie miecz by osłonic się przed mieczem przeciwnika, pchnąć jednocześnie własnym tak iż przebił serce Ahmeda.
-Ahmed!-zawołali równocześnie Ali i Kun biegnąc w jego kierunku.-Nie daruję ci! Nie daruje słyszysz!-wrzasnął Ali ruszając w kierunku chłopaka wyciągając przy tym miecz.
-Czekaj na mnie!-zawołał Kun biorąc włócznie i podobnie do swego towarzysza atakując chłopaka, który musiał walczyć teraz z 2 przeciwników, w ich ruchach widać było iż nie są oni tak silni, i doświadczeni jak Ahmed, lecz ich koordynacja była wspaniała pokrywali swe ruchy tak dobrze jakby byli 1 osobą.
-Już po tobie!-zawołał Ali gdy uderzył z całej siły w katanę Genzaia, a jego towarzysz zaatakował chłopaka z naskoku, lecz nie trafił młodzieńca gdyż ten w ostatniej chwili uskoczył do tył, po czym ruszył do przodu wykonując pchnięcie wycelowane w serce Kuna, lecz ten został zasłonięty przez Aliego, którego ramię zostało przebite przez katanę.
-Guh!-na twarzy blondyna pojawił się grymas bólu, który szybko ustąpił uśmiechowi.- Mam cię!-powiedział z okrutnym uśmiechem zamachując się mieczem by pozbawić przeciwnika głowy, lecz siwowłosy puścił katanę i usunął się w dół unikając ciecia, po czym ciał drugą kataną, wyrywając przy tym z ramienia pierwszą z obrotem i wykonując ciecie od tył, obracając się, wyrzucając przy tym jedna katanę w powietrze, by dobyć ukryta pod płaszczem do tej pory trzecia katanę, i wykonując nią natychmiastowo kolejne cięcie, chowając jedną z katan i łapiąc tą wyrzuconą w powietrze ścinając głowę przeciwnikowi dwiema które miał w rękach.
-Ali!-zawołał Kun widząc jak jego towarzysz został pozbawiony głowy.- Nie daruję ci, nie daruję.-powiedział wściekły ściskając mocniej włócznie by po chwili ruszyć z nią do przodu, tak iż Genzai ledwo uniknął tego ciosu. Siła i szybkość włócznika zdawała się być większa niż jeszcze chwile temu, tak jakby hamował się walcząc ze swym towarzyszem by mógł on dotrzymać mu kroku.
-No co jest? Nie potrafisz mnie zabić?-Zawołał Kun odskakując przed cieciem Genzaia, po czym sam wyprowadził serie pchnięć.
-Jeśli tak bardzo tego chcesz.-powiedział siwowłosy ruszając frontalnie z dwiema katanami ustawionymi wzdłuż ciała. Za każdym razem gdy włócznik atakował szermierza ten był wstanie uniknąć śmierci, lecz sam nie żył wstanie pozbawić życia przeciwnika. Ruchy siwowłosego były delikatne i pełne gracji, lecz równocześnie agresywne, i można by nawet rzec że przepełnione nienawiścią, co sprawiało wrażenie jakby w jednym ciele znajdowały się dwie osoby które jednocześnie kontrolują to samo ciało, podczas gdy w ruchach włócznika brak było jakiej kol wiek finezji, opierał się on jedynie na szybkości, dzięki której jego ciosy zyskiwały większą siłę. Walka tej dwójki zdawała się utknąć w martwym punkcie z którego nie da się ruszyć.
-Może w końcu się pospieszysz.-odezwała się nagle Jiāngshī.
-Nie widzisz że się staram?-spytał siwowłosy robiąc unik przed włócznia która miała pozbawić go życia przebijając mu czaszkę.
-Teraz to mi zaczyna się nudzić wiesz?
-To znajdź sobie jakieś zajęcie.




-Myślałam że lepiej ci pójdzie.-stwierdziła Jiāngshī podchodząc do zakrwawionego Genzaia.
-Lepiej powiedz co tam jeszcze znalazłaś.- powiedział Genzai chcąc uniknąć kontynuowania rozmowy.
-To nie powinno sprawić zbyt wielkiego problemu, a nagroda jest naprawdę spora.-Stwierdziła Jiāngshī podając Genzaiowi kartkę papieru.
-Ktoś chyba bardzo nie lubi tego idioty żeby wyznaczyć za niego taka nagrodę.-stwierdził Genzai patrząc na list gończy z portretem Yasu.

-Chyba łowcy niewolników za bardzo cie lubią - powiedziała Zero, gdy już po raz 3 uratowała Shena przed marnym losem niewolnika, gdyż został uprowadzony - Co ty właściwie robiłeś na tamtym statku z takimi umiejętnościami? Przecież on płynął na linie frontu.
-Chciałem zdobyć doświadczenie pod dowództwem brata Yu - odparł dumny z siebie Shen.
-Jesteś samobójcą? - spytała Zero - z takimi umiejętnościami nawet kilku sekund byś nie przeżył na froncie. Tam nawet sojusznicy mogą cię zaatakować, gdyż nie mają chwili na zawahanie.
-Każdy ma swoje metody!
-Które sprawią, że wyciągniesz kopyta - odparła złośliwie dziewczyna - Nie wiesz nawet czym są brudne zagrywki, lub nieczysta walka. Zanim pójdziesz na front naucz się najpierw podstaw, bo i te u ciebie kuleją.
-Zamiast być dla niego złośliwa, lepiej mu pomóż - rzucił smok - inaczej znowu będziesz musiała szukać osoby która zaspokoi twoje nienasycone żądze, a jak wiemy jeden to za mało...
-A propos tego... - zaczął Shen - jeśli chodzi o otwarte związki, to...
-Zapomnij. - skwitowała krótko Zero, która spodziewała się, iż chłopak chce zaproponować, aby byli sobie wierni.



-Próbowałaś kiedyś zarabiać uczciwie? - spytał Shen idąc z Zero leśną drogą, gdyż ta postanowiła posłuchać smoka i przez 2 dni w tygodniu dać Shenowi szansę na trening podróżując pięta palec.
-Hmmm... - Zero spojrzała w niebo jakby się nad czymś głęboko zastanawiała - Powiedzmy, że zarówno ja jak i wszyscy w pracy mieliśmy zbyt różne poglądy na świat - odparła dziewczyna, aby po chwili dodać - a później zrozumiałam, że praca nie ma sensu, bo tak jest łatwiej. Nie uważasz?
-Notorycznie popełniasz przestępstwa. Prawo jest...
-masz współudział - zauważyła - Skoro ze mną podróżujesz to usieką cie za współudział.
-Chyba, że cesarstwo Xia szybciej cie znajdzie - zauważył Shen.
-Dlatego zmieniłam nieco plany. Przynajmniej na razie...
-To znaczy?
-Nie ma po co kręcić się w pobliżu cesarstwa Xia z uprowadzonym księciem. Pomimo, że zazwyczaj władza mnie nie obchodzi, a nawet można powiedzieć, że z niej drwię,  to w tym przypadku nawet ja to wiem. Póki nie uznają cię za zmarłego, czyli na jakiś miesiąc może dwa wyniesiemy się gdzieś z dala.

-Ugh... - Yasutsuna chwycił się za głowę, powoli otwierając oczy i rozglądając po pokoju, w którym stały stare podniszczone już meble, podczas gdy w kącie 2 karaluchy zajmowały się sprawami o których blondyn mógł jedynie pomarzyć jeśli za nie nie zapłaci - Ja żyję? - spytał samego siebie podnosząc się powoli, gdy nagle poczuł okropny ból przeszywający klatkę piersiową - Ugh... - Yasutsuna chwycił się w miejscu gdzie ból był najgorszy i zaczął powoli oddychać, tak aby uspokoić swoje ciało - Kim była ta dziewczyna - pomyślał - i jak długo tutaj leżałem? Może Kada już sobie poszła? Może wszyscy się poddali? Nie... Obie opcje raczej odpadają... - myślał, wstając powoli i przytulając się do ściany tak aby mieć jakąś podporę w razie utraty równowagi i konieczności walki z grawitacją, która mogłaby być fatalna w skutkach.
-Cieka... Wstałeś już? - spytał wielkolud wchodząc do pokoju z którego Yasutsuna próbował właśnie wyjść i zastawiając tym samym całe drzwi.
-Ale ciągle wszystko mnie boli - odparł Yasutsuna - jak długo byłem nieprzytomny? - spytał
-4 dni, a włosy ci urosły jakbyś przez kilka miesięcy spał, a nawet dłużej - odparł rozmówca nabijając się z długości włosów blondyna.
-TAM SKĄD POCHODZĘ SĄ BARDZO MODNE!!! - odparł wściekły Yasu, będąc w chibi ver i rozglądając się za czymś.
-Czego szukasz? - spytał wielkolud, który także był chibi ludzikiem.
-Czegoś czym zetnę włosy - odparł Yasu po chwili milczenia.



-Co ty tu robisz? - spytała Kokoro widząc Yasustsunę, który przyszedł do jej pokoju i choć po jego twarzy widać było iż nie czuje się najlepiej znów próbował swego ruchu "na grzywkę" - powinieneś leżeć. Miałeś szczęście... Nie to już wykracza ponad CUD, że Futz i Morgan zdołali cie tu przytargać zanim się wykrwawiłeś.
-Czyżbyś się przejmowała? - spytał Yasu - Przejmujesz się - dodał po chwili paluhając ją w ver. Chibi, a gdy kokoro chciała zaprzeczyć rzucił szybko - widzę, że się przejmujesz...
-Powiedz tak jeszcze raz a nawet twoja matka nie będzie się przejmować - rzuciła Kokoro z morderczym wzrokiem patrząc z góry na chibi ver. Yasu i przystawiając do niej katanę.
-Przepraszam Kokoro-sama!!! - wrzasnął Yasu chcąc uciec, lecz przypomniał sobie o czym przyszedł pomówić - A właśnie: musimy pogadać.
-Ty musisz odpoczywać, chyba że chcesz żeby rana ci się otworzyła.
-Jeden ze szlachciców już wynajął jakiegoś najemnika. To może oznaczać, że albo Kada wyjechała, albo mają zamiar rozprawić się z nami zbrojnie w ciągu kilku dni.
-Twoja Viera ciągle jest w mieście, a nie widzę zbyt wielu najemników w tym mieście.
-Tak czy inaczej: uważam, że mamy spore szanse jeśli skozystamy z mojej "śmierci". Nie zaszkodzi sprawdzić choćby wyrabiając nam markę.